من يقين دارم كه برگ
كاين چنين خود را رها كردست در آغوش باد
فارغ است از ياد مرگ
لاجرم چندان كه در تشويش از اين بيداد نيست
پاي تا سر زندگيست
آدمي هم مثل برگ
مي تواند زيست بي تشويش مرگ
گر ندارد مثل او، آغوش مهر باد را
مي تواند يافت لطف هر چه بادا باد را
كاين چنين خود را رها كردست در آغوش باد
فارغ است از ياد مرگ
لاجرم چندان كه در تشويش از اين بيداد نيست
پاي تا سر زندگيست
آدمي هم مثل برگ
مي تواند زيست بي تشويش مرگ
گر ندارد مثل او، آغوش مهر باد را
مي تواند يافت لطف هر چه بادا باد را
"فریدون مشیری"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر