نمیگم کامل درکت می کنم اما تا حدودی درک می کنم چون من هم به همین سادگی که گفتی رها شدم... :(
خوش شانس بودی که مخاطبی داشتی...شاید بدشانس بودی که به سادگی یک لبخند رها شده ای... یا اینکه... نمی دونم... شاید هم با دقت انتخاب نکردی...
و این رها شدن ها درد مشترک تقریبا "همه" ی ماست... ای کاش لیاقت عشق و دوست داشته شدن رو داشتیم و برای روابطمون بیشتر ارزش قائل می شدیم... اما دریغ!خواستم بگم عکس های وبلاگتم خیلی قشنگن:)
نمیگم کامل درکت می کنم اما تا حدودی درک می کنم چون من هم به همین سادگی که گفتی رها شدم... :(
پاسخحذفخوش شانس بودی که مخاطبی داشتی...
پاسخحذفشاید بدشانس بودی که به سادگی یک لبخند رها شده ای... یا اینکه... نمی دونم... شاید هم با دقت انتخاب نکردی...
و این رها شدن ها درد مشترک تقریبا "همه" ی ماست... ای کاش لیاقت عشق و دوست داشته شدن رو داشتیم و برای روابطمون بیشتر ارزش قائل می شدیم... اما دریغ!
پاسخحذفخواستم بگم عکس های وبلاگتم خیلی قشنگن
:)